คู่มือ Insider สำหรับชุดฮังการีสำหรับผู้ชายและผู้หญิง

ชุดพื้นบ้านฮังการี: บทนำ

ขณะที่ฮังการีเป็นรัฐทางดาวเทียมของสหภาพโซเวียตเป็นเวลาสี่สิบปีประเทศในยุโรปตอนกลางนี้ได้กลายเป็นสาธารณรัฐในระบอบประชาธิปไตยใน 1989 อีกครั้งและใน 2004 ได้เข้าร่วมสหภาพยุโรป ปัจจุบันฮังการีเป็นประเทศที่มีรายได้สูงของโออีซีดีซึ่งมีผู้คนนับล้านคนที่อาศัยอยู่ในระดับสูง ล้อมรอบด้วยสโลวะเกียไปทางทิศเหนือโรมาเนียไปทางทิศตะวันออกเซอร์เบียทางใต้โครเอเชียไปทางตะวันตกเฉียงใต้สโลวีเนียไปทางทิศตะวันตกออสเตรียไปทางตะวันตกเฉียงเหนือและยูเครนไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ

ประเพณีพื้นบ้านที่แข็งแกร่ง

ฮังการีเป็นที่รู้จักกันดีในประวัติศาสตร์วัฒนธรรมและประเพณีพื้นบ้าน เครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิมที่หลากหลายของฮังการีมีคุณสมบัติเรเนสซองและพิสดารมากทำให้มีรายละเอียดมากกว่าเครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิมของยุโรปตะวันออกอื่น ๆ ตาม NationalClothing.org ที่กล่าวว่าสำหรับมากของประวัติศาสตร์ก็มีเสื้อผ้าที่ค่อนข้างง่ายกับตกแต่งไม่กี่ แต่ในขณะที่ประเทศเริ่มร่ำรวยขึ้นในศตวรรษที่สิบเก้าผู้หญิงที่ทำเสื้อผ้านี้ได้เพิ่มชุดด้ายที่มีสีสันและการเย็บปักถักร้อยมากขึ้น .... เพิ่มเติมชุดพื้นบ้านฮังการีสวมใส่ไม่ค่อยวันนี้แม้ว่าจะเป็นรูปแบบที่เรียบง่ายสำหรับวันหยุดราชการฮังการี

เติร์กเติร์กเติร์กควบคุมศูนย์กลางฮังการีรวมถึงบูดาเปสต์เป็นเวลา 150 ปีจนถึง 1699 และอิทธิพลของพวกเขาต่อวัฒนธรรมสามารถรู้สึกได้แม้ในปัจจุบัน

ภูมิภาควัฒนธรรม

มองไปที่เสื้อผ้าแบบดั้งเดิมตามภูมิภาคเราจะตรวจสอบชุดของ Great Plain, Transdanubia และ Upper Hungary รวมทั้ง Transylvania ในโรมาเนีย ขณะที่ Transylvania เดินทางข้ามไปมาระหว่างฮังการีและโรมาเนียใน 1947 มันสิ้นสุดลงในมือของโรมาเนียซึ่งยังคงอยู่ ทรานซิลเวเนียมีประชากรเชื้อชาติฮังการีและเป็นที่รู้จักกันดีในฐานะฐานที่มั่นของชาวฮอลแลนด์ซึ่งเป็นชนชั้นดั้งเดิมของชาวทรานซิลวาเนียรวมทั้งเครื่องแต่งกายพื้นบ้าน

นักประวัติศาสตร์ที่ NationalClothing.org ได้ทำบันทึกการทำงานที่น่าตื่นตาตื่นใจกับฮังการีและหลายประเพณีเสื้อผ้าชนเผ่าอื่น ๆ ด้วยรายละเอียดที่ดีและเราวาดภาพอย่างหนักจากงานของพวกเขาที่นี่

Great Plain

ที่ราบสูงซึ่งเป็นที่รู้จักสำหรับการเพาะปลูกพริกหยวกทอดตัวจากทางใต้สู่ตะวันออกเฉียงเหนือของฮังการี ประเพณีพื้นบ้านของชาว Great Plain ที่มีความซับซ้อนและมีชื่อเสียงมากที่สุดอาศัยอยู่ในหมู่ผู้คน Matyo ผู้อาศัยอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของฮังการีระหว่าง Bukk Hills และ Tisza River และ Kalocsa ที่อาศัยอยู่ในฮังการีใต้ตอนกลางในมณฑลBács-Kiskun ทางตะวันออก ของแม่น้ำดานูบ ทั้งสองภูมิภาคผลิตสินค้าฟุ่มเฟือยเย็บปักถักร้อยหลากสีที่ต้องใช้ทักษะที่ยอดเยี่ยม สิ่งทอที่ทำจากเย็บปักถักร้อยนี้ถือได้ว่าเป็นสัญลักษณ์ของศิลปะพื้นบ้านที่ยิ่งใหญ่ของชาวฮังกาเรียน

ผู้ชาย

ในบริเวณนี้เป็นที่รู้จักในชื่อ Great Plain เครื่องแต่งกายชายแบบดั้งเดิมคือเสื้อผ้าของคนเลี้ยงแกะที่ประกอบด้วยเสื้อเชิ้ตกางเกงที่เรียกว่า gatya, เสื้อกั๊ก, เสื้อแจ็คเก็ตเช่นเสื้อคลุมขนสัตว์หรือเสื้อกั๊ก, หมวกปีกและรองเท้าบูทอ้างอิงจาก NationalClothing.org

เย็บปักถักร้อยมักจะตกแต่งผ้าลินินสีขาวและ gatyas. เสื้อเชิ้ตรื่นเริงของชายฮังการีโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่ 1930 ได้รับการตกแต่งอย่างหรูหราด้วยสีสัน ... เย็บปักถักร้อย

ชายฮังการียังสวมหมวกหลากหลายจากหมวกที่มีวงแหวนสูงหมวกปีกกว้างแคบกับหมวกของคนเลี้ยงแกะที่กว้างหรือหมวกขนสัตว์ที่ตกแต่งด้วยขนบ่อยๆ ในศตวรรษที่ 18TH และ 19th ทั้งหมวกและเสื้อนอกถูกลูบด้วยtาหรือน้ำมันหมูเพื่อทำให้เป็นน้ำได้ซึ่งทำให้มันหนักมาก รองเท้าของชายฮังการีเป็นรองเท้าหนังหุ้มส้นสูงหนังบางครั้งก็มีสเปอร์ส

ผู้หญิง

เครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิมของผู้หญิงในภูมิภาค Great Plain มีคุณลักษณะแบบบาร็อคมากมายจากกระโปรงจีบกว้าง ๆ พร้อมเสื้อปักจำนวนมากผ้ากันเปื้อนรองเท้าแจ๊กเก็ตรองเท้าหรือรองเท้าบู๊ตและ headdresses

กระโปรงกว้างและสว่างเป็นสีแดงสีน้ำเงินหรือสีเขียว ช่วงกลางศตวรรษที่สิบเก้าผู้หญิงสวมชุดชั้นในน้อยลง กระโปรงถูกปกคลุมเสมอด้วยผ้ากันเปื้อนประดับด้วยลวดลายดอกไม้และมักจะขอบด้วยลูกไม้สีขาว

เสื้อเชิ๊ตสตรีถูกตกแต่งอย่างมิดชิดเป็นครั้งแรกกับงานเย็บปักถักร้อยสีดำหรือสีน้ำเงินเข้มและหลังจาก 1930s มีลวดลายสีแดงม่วงเขียวเหลืองและเหลือง ฮังการีเสื้อผู้หญิงแบบดั้งเดิมและเสื้อยืดขยายไปยังเอวเท่านั้นเช่นเดียวกับเครื่องแต่งกายสลาฟอื่น ๆ อีกมากมาย ในบางพื้นที่เสื้อมีปลอกคอที่มีจีบ (สำหรับสาวน้อย) หรือสองจีบสาว (สำหรับผู้หญิงที่มีอายุมากกว่า)

ผู้หญิงฮังการีจากภูมิภาค Great Plain มักสวมเสื้อกั๊กสีดำหรือสีเข้มและเสื้อกั๊กเป็นแจ๊กเก็ต ในช่วงฤดูร้อนพวกเขายังใช้เสื้อคลุมกว้างหรือมู่ลี่ประดับประดาด้วยappliqués ในฤดูหนาวผู้หญิงชอบเสื้อหนังแกะสั้นเรียกว่า Kis Bundaเสื้อคลุมยาวและ Suba หรือszűrคล้ายกับเสื้อคลุมของผู้ชาย เสื้อกันหนาวของพวกเขาถูกตกแต่งด้วยการเย็บปักถักร้อยappliquésริบบิ้นหรือตกแต่งอื่น ๆ สำหรับรองเท้าผู้หญิงสวมรองเท้าในช่วงฤดูร้อนและรองเท้าบู๊ตในช่วงฤดูหนาว

สุภาพสตรีที่ยอดเยี่ยมของ Great Plain

สาวที่ยังไม่แต่งงานใน Great Plain และที่อื่น ๆ ในฮังการีก็ถักผมไว้และสวมริบบิ้นที่ปักหมุดไว้ในทรงผม พวกเขายังใช้ headdresses คล้ายกับ wreaths กับริบบิ้น ผู้หญิงสมรสสวมหมวกหรือผ้าเช็ดตัวปัก โดยทั่วไปมีชุดเกราะเพศหญิงที่น่าสนใจและไม่เหมือนใครมากมาย NationalClothing.org กล่าว

Great Plains Boots

ในยุโรปตะวันออกรองเท้าแบบดั้งเดิมที่พบมากที่สุดได้รับในอดีตbocskor,รองเท้าหนังชนิดหนึ่งที่ปิดสนิท NationalClothing.org กล่าว รอบ -, ริ้วรอย - นิ้วเท้าสวมบนที่ราบสูง มีลูป (telek) หรือช่องเปิดบนขอบของtelkes bocskor,ซึ่งถูกผูกติดกับหน้าแข้งด้วยเข็มขัด

รองเท้าบู๊ทแรก

คำcsizma(รองเท้าบู๊ต) ปรากฏตัวครั้งแรกในปลายศตวรรษที่ 15th แต่ก็เป็นที่มาของตุรกีออตโตมานและบางทีอาจมาถึงฮังการีผ่าน Slavs ใต้ รองเท้าบู๊ตเริ่มต้นคือรองเท้าชั้นสูงที่เย็บเข้าด้วยกันทั้งสองด้านด้วยปลายแหลม แต่เพียงผู้เดียวจะเย็บแล้วหัน ส้นเท้าของมันถูกแกะสลักจากไม้และหนังก็พลิกผืนลง ตอนแรกมีเพียงชนชั้นสูงที่สวมใส่และชาวชนบทเริ่มใช้เฉพาะในศตวรรษที่ 18th เท่านั้น แต่จนถึงศตวรรษที่ 19009 ที่มีการใช้งานทั่วไป

บูตโดยทั่วไปเป็นรูปแบบเทศกาลของรองเท้า ชายมักเป็นสีดำและเป็นของประดับประดา ... เป็นครั้งคราว ชายหนุ่มชอบใส่สเปอร์สเพื่อพวกเขาจึงสามารถเอาชนะจังหวะการเต้นได้ เริ่มในศตวรรษที่สิบเก้าด้านบนเย็บเข้าด้วยกันที่ด้านหลัง

บู๊ทส์ผู้หญิงหลากสีสัน

ผู้หญิงสวมรองเท้าบู๊ทหลากชนิด แต่ส่วนใหญ่เป็นสีแดงและสีเหลือง พวกเขาประดับประดาด้านบนด้วยการเย็บปักถักร้อย, studded ส้นเท้ากับเล็บและใส่ส้นเหล็กทองแดงบน รองเท้าอื่น ๆ ได้เริ่มเปลี่ยนรองเท้าในช่วงสองสามทศวรรษที่ผ่านมา

ผู้ชายที่ทำงานที่ต้องยืนในช่วงเย็นสวมBotos,ทำโดย hatmakers ออกจากความรู้สึกและผ้าฝ้าย ต่อมาBotosเป็นรองเท้าบู๊ตหนังเท่านั้นส่วนบนที่ทำจากผ้าฝ้ายหรือรู้สึกBakancs(รองเท้าข้อเท้า) ปรากฏขึ้นเมื่อต้นศตวรรษที่ 16th และใช้สำหรับการทำงาน

สไตล์ออตโตมัน 'Papucs' (รองเท้าแตะ)

รองเท้าเบาหรือpapucs(รองเท้าแตะ) ถูกสวมใส่บ่อยกว่าโดยผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย การสวมรองเท้าแตะถูกคุมขังไปยัง Great Plain ทางตอนใต้ซึ่งเป็นที่ที่ผู้ผลิตรองเท้าแตะที่ดีที่สุดทำงาน (Szeged) เติร์กเติร์กตุรกีในแหล่งกำเนิดเหล่านี้ปรากฏในศตวรรษที่ 16TH เมื่อออตโตมานครองภูมิภาคนี้ ประกอบด้วยส่วนบนที่ครอบคลุมเท้าและ แต่เพียงผู้เดียว รองเท้าแตะของผู้หญิงที่อายุน้อยกว่าและหญิงมีรองเท้าส้นสูงและส่วนบนมีการปักมั่งคั่ง; พวกเขาสวมถุงน่องถักสีกับรองเท้าแตะในวันหยุด ผู้หญิงและผู้ชายที่มีอายุมากกว่าสวมรองเท้าแตะส้นเตี้ยหรือรองเท้าส้นสูง ผู้ชายยึดมันไว้ที่เท้าของเขา

Transdanubia

ใน Transdanubia ซึ่งครอบคลุมประเทศที่สามทางด้านตะวันออกของแม่น้ำดานูบชุดนี้ได้รับอิทธิพลจากประเทศเพื่อนบ้านโครเอเชียสโลเวเนียและเซอร์เบียตาม NationalClothing.org มีอิทธิพลต่อกันและกันและคุณลักษณะบางประการของชุดพื้นบ้านฮังการีสามารถพบได้ในชุดประจำชาติของประเทศเหล่านี้

ผู้ชาย

ใน Transdanubia เสื้อผ้าแบบดั้งเดิมมีความสว่างและมีการเย็บปักถักร้อยมากขึ้น คุณสามารถมองเห็นการเย็บปักถักร้อยแม้กระทั่งบนชุดชั้นในชายและด้านล่าง เครื่องแต่งกายพื้นบ้านของผู้ชายประกอบด้วยเสื้อปักกางเกงกว้างเสื้อท่อนบนหรือเสื้อกั๊กหมวกและรองเท้าบู๊ต

เสื้อเก่าสั้นมากและไม่ครอบคลุมถึงเอว ในช่วงกลางศตวรรษที่สิบเก้าคนเริ่มใส่เสื้อเชิ้ตอีกต่อไป กางเกงหรือ gatya,เป็นผ้าลินิน; มีความกว้างตามปกติสำหรับการสึกหรอในชีวิตประจำวัน แต่ลิ้นชักในโอกาสพิเศษกว้าง 5-6 เท่า กางเกงถูกตกแต่งด้วยเย็บปักถักร้อยและขอบที่ด้านล่าง

เสื้อแจ็กเก็ตคล้ายกับเสื้อท่อนบนเสื้อ, หนังสัตว์หนังแกะหรือ a szűr (t ... ผ้าคลุมไหล่ที่ใช้โดยคนยากจน)

ในบางพื้นที่ของ Transdanubia เย็บปักถักร้อยดอกไม้เป็นที่นิยมในหมู่ทั้งชายและหญิง ผู้ชายสวมชุดที่ประดับประดาอย่างสวยงามและเสื้อของพวกเขาอาจมีสีสันและรื่นเริงและมีงานเย็บปักถักร้อยและริบบิ้นจำนวนมาก ผู้ชายยังสวมผ้ากันเปื้อนปักด้วยลวดลายดอกไม้
หมวกปีกกว้างและหมวกขนสัตว์เล็ก ๆ คือหมวกคลุมศีรษะชาย แต่ในโอกาสพิเศษพวกเขาตรึงช่อดอกไม้ขนาดใหญ่ให้กับหมวก บนเท้าพวกเขาสวมรองเท้าหรือรองเท้าบู๊ต

ผู้หญิง

เครื่องแต่งกายพื้นบ้านของผู้หญิงแตกต่างกันอย่างมากจากทุกอำเภอไปยังอำเภอและหมู่บ้านไปยังหมู่บ้าน ชิ้นส่วนที่น่าสนใจและมีความหลากหลายมากที่สุดคือผ้าโพกศีรษะซึ่งอาจจะค่อนข้างสูงและตกแต่งอย่างประณีต ผู้หญิงฮังการีมีหมวกคลุมศีรษะที่หลากหลายซึ่งแสดงถึงสถานะการสมรส: หญิงโสด, ภรรยาสาว (อายุไม่เกิน 35 หรือภรรยาที่ยังไม่มีบุตร) และหญิงที่แต่งงานแล้ว (สตรีที่มีอายุมากกว่า)

ชุดสตรีแบบดั้งเดิมประกอบด้วยชุดปักผ้าลินินกระโปรงผ้าลินินแพรตื้นผ้ากันเปื้อนเสื้อท่อนบนเสื้อกั๊กหรือชิ้นส่วนอื่น ๆ ของเสื้อแจ๊กเก็ตรองเท้าและผ้าคลุมศีรษะ

เสื้อเชิ้ตสั้นมากมักเป็นแค่เอวที่ผ่านมา แต่ในบางหมู่บ้านผู้หญิงใช้เสื้อที่สั้นมากซึ่งไม่ถึงเอว กระโปรงกว้างและมักทำจากผ้าลินิน แต่กระโปรงเทศกาลอาจทำจากกำมะหยี่หรือซาตินสีน้ำเงิน กระโปรงสวมใส่เสมอกับกระโปรงหลายอาจจะเป็นลวดลายที่เรียบหรือมั่งคั่ง ผ้ากันเปื้อนซึ่งมักใช้ในผ้าไหมหรือผ้าลินินที่มีการตกแต่งเย็บปักถักร้อยลวดลายและการปักมักจะครอบคลุมกระโปรงหรือชุด

ผู้หญิงมักสวม bodices ของผ้าลินินผ้าฝ้ายผ้าไหมหรือผ้าอื่น ๆ บางครั้งก็เป็นชิ้นเดียวกับกระโปรงและสวมใส่มากกว่าเสื้อและ underskirt เท้าของพวกเขาผู้หญิงสวมรองเท้าหนังสีแดง

ผู้หญิง Transdanubian ชอบ headdresses เหนือสิ่งอื่นใด มีมากมายของพวกเขาในรูปทรงต่างๆสีและวัสดุ เด็กสาวมักจะสวมชุดชั้นในหนึ่งหรือสองอันที่มีริบบิ้นยาว ๆ อยู่ในตัว อีกชุดหนึ่งของหมวก: ริบบิ้นผูกติดอยู่กับหน้าผาก ในบางพื้นที่หญิงที่ยังไม่ได้สมรสชาวฮังการีใช้ผ้าโพกศีรษะที่เรียกว่า aยาซึ่งเป็นหมวกลูกปัดขนาดเล็กที่มีฐานแข็ง

ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วได้ใช้ผ้าเช็ดตัว, coifs และอื่น ๆ headdresses ตัวอย่างเช่น pacsa ทำจากผ้าลินินสีขาวที่ได้รับการจดสิทธิบัตรแล้ว ผู้หญิงรีดผมของพวกเขาบนแผ่นไม้หรือกระดาษแข็งและสวม pacsa อยู่ด้านบน โดยปกติผมของผู้หญิงที่แต่งงานแล้วถูกปกคลุมหรืออย่างน้อยผูกปม

แต่ภรรยาสาวที่ไม่มีบุตรก็ยังมีสิทธิ์หลีกเลี่ยงเรื่อง coifs และ kerchiefs พวกเขาอาจใช้ริบบิ้นที่มีสีทองและสีทองผูกไว้เหนือหน้าผากขณะที่ผมมัดไว้ในขนมปัง หญิงที่แต่งงานแล้วถึง 35 สวมหมวกสีแดงกับริบบิ้นแดงกว้าง ผู้หญิงจาก 35 ถึง 40 ปีเพิ่ม ribbons สีฟ้ากับคนสีแดง; หญิงถึง 50 ใช้ริบบิ้นที่มีสีสันในสีฟ้า, สีเขียวและสีขาว; และหญิงสูงอายุสวมหมวกสีขาวโดยไม่มีริบบิ้นใด ๆ

ฮังการีตอนบน

ในฮังการีตอนบนซึ่งครอบคลุมด้านบนสุดทางตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศเสื้อผ้าแบบดั้งเดิมของผู้ชายค่อนข้างเรียบง่ายซึ่งประกอบด้วยชุดสูทสีดำเข้มแจ๊กเก็ต (a. Suba, szűrหรือรองเท้าหนังแกะหลายแบบ) และรองเท้าบู๊ท NationalClothing.org กล่าว

ผู้ชาย

ในบางพื้นที่ผู้ชายสวมเสื้อปักกว้าง ๆ พร้อมกระโปรงกว้างพร้อมกับเย็บปักถักร้อยและขอบด้านล่างของกางเกงรองเท้าบูทและหมวกทรงสูงพร้อมกับริบบิ้นและของตกแต่งอื่น ๆ เครื่องแต่งกายชุดนี้มีลักษณะคล้ายกับของที่ใช้ในภูมิภาคอื่น ๆ ของฮังการี อาจมีการสวมผ้ากันเปื้อนที่ด้านล่างในโอกาสพิเศษเช่นเจ้าบ่าวในวันแต่งงาน

ผู้หญิง

เครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิมที่เจียมเนื้อเจียมตัวของผู้หญิงถูกปักด้วยสีสันที่หลากหลาย ผู้หญิงสวมเสื้อผ้าหลายชั้นซึ่งอาจรวมถึงชุดชั้นใน, เสื้อ, กระโปรง, ผ้ากันเปื้อนกว้าง, ผ้าคลุมไหล่, รองเท้า, และที่รองศีรษะ

เสื้อถูกปักด้วยแขนสั้นหรือยาวพองหรือยาว ในวันหยุดหญิงชอบสวมเสื้อสองตัว: ชุดชั้นในและเสื้อชั้นใน ... เสื้อด้านบนทำจากผ้าบาง ๆ ผ้าคลุมไหล่ผูกไว้ที่หน้าอกหรือไม่ก็มักสวมใส่อยู่ข้างบนนี้

ลูกวัวกลางถึงกระโปรงยาวที่ข้อเท้าสามารถทำจากผ้าและกำมะหยี่สำหรับโอกาสพิเศษและวัสดุที่ราคาไม่แพงสำหรับการใช้งานในชีวิตประจำวัน ด้านล่างอาจมีกระโปรงห้าหกหรือมากกว่า ผ้ากันเปื้อนกว้างครอบคลุมเกือบกระโปรงทั้งหมดและมักจะเย็บจากผ้าเดียวกันเป็นกระโปรงตัวเอง

คอที่มีชีวิตชีวาและสดใสของทรวงอกสูงปิดและประดับประดาด้วยการเย็บปักถักร้อย แจ๊กเก็ตทำด้วยหนังแกะ เสื้อผ้างานรื่นเริงถูกตกแต่งด้วยหมาจิ้งจอกและขนสัตว์อื่นถักเปียหรือองค์ประกอบอื่น ๆ ผู้หญิงสวมรองเท้าในช่วงฤดูร้อนและรองเท้าบูทในช่วงฤดูหนาวและวันหยุด ถุงน่องใช้กับทั้งคู่

หญิงสาวถักผมของพวกเขาและตกแต่งด้วยริบบิ้นและดอกไม้ ผู้หญิงสมรสสวมหมวกที่สวยงามและมีรื่นเริงมาก เสื้อคลุมศีรษะบางชิ้นมีความสวยงามและประดับประดาด้วยการเย็บปักถักร้อยลูกปัดเส้นด้ายสีทองและเงินริบบิ้นและอื่น ๆ หมวกกันแต่งงานอาจจะฟุ่มเฟือยอย่างแท้จริง เครื่องประดับประกอบด้วยสร้อยคอลูกปัดหลากสีสัน แต่ผู้หญิงสูงอายุมักไม่ได้รับอนุญาตให้สวมใส่

ในบางพื้นที่ของประเทศฮังการีเครื่องแต่งกายประจำชาติได้รับการตกแต่งอย่างหรูหรามีราคาแพงและมีคุณค่าที่ผู้หญิงบางครั้งต้องการทำงานเป็นเวลาหลายปีเพื่อให้ได้เครื่องแต่งกายที่สมบูรณ์แบบสำหรับตัวเองเลือกเสื้อผ้ามากกว่าอาหารหรือสิ่งจำเป็นอื่น ๆ

Transylvania

Transylvania โรมาเนียเป็นหนึ่งในหลายพื้นที่ทางตะวันตกของประเทศโรมาเนียที่มีประชากรฮังการีมากและเป็นฐานที่มั่นของประเพณีพื้นบ้านของชาวทรานซิลวาเนียฮังการี

Transylvania ได้ไปเที่ยวระหว่างฮังการีและโรมาเนียล้อมรอบด้วยเทือกเขา Carpathian สนธิสัญญา 1947 วางทรานซิลเวเนียทั้งหมดภายในโรมาเนียซึ่งทำให้มีประชากรเชื้อชาติฮังการีเป็นจำนวนมากซึ่งเป็นประชากรประมาณร้อยละ 30 ของประชากรชาวทรานซิลวาเนีย

ประเพณีพื้นบ้านของชาวทรานซิลวาเนียมีอายุนับหลาย ๆ ปีได้รับอิทธิพลจากตะวันตกน้อยมากซึ่งทำให้เสื้อผ้าแบบดั้งเดิมนี้มีความพิเศษมากตาม NationalClothing.org

ผู้ชาย

ผู้ชายมักสวมเสื้อเชิ้ตสั้น ๆ ที่ถูกเข็มขัดหนังสติ๊กตกแต่ง เสื้อเชิ้ตผู้ชายตอนต้นหลวมมีคอและไม่มีข้อมือ ต่อมาพวกเขากลายเป็นผ้าลินินปักด้วยปลอกคอและข้อมือ

ชายชาวทรานซิลวาเนียสวมกางเกง (gatyas) หรือกางเกงจีบกว้าง (เต็มgatyas) ด้วยเสื้อของพวกเขา กางเกงในแบบคับแคบถูกสร้างขึ้นมา ... เพิ่มเติมจากผ้าพื้นเมืองในช่วงต้น แต่ต่อมาผู้ชายชอบผ้าที่ผลิตจากโรงงาน ทรานซิลเวเนียเป็นพื้นที่เดียวที่สามารถพบกางเกงในแบบโบราณได้ในศตวรรษที่ 19 และ 20th กางเกงดังกล่าวถูกนำมาใช้ในยุโรปตะวันตกในศตวรรษที่ 15th; ในเวลานั้นพวกเขาทำจากผ้าพื้นเมืองและประกอบด้วยสองขาที่ไม่ได้เย็บเข้าด้วยกัน

บ่อยครั้งหนังสีดำผ้าคลุมไหล่หรือเสื้อกั๊กขนสัตว์ที่มีการตกแต่งน้อยไปกว่าเสื้อ ชายหนุ่มบางคนเต็มไปด้วยคอด้วยผ้าคอตตอนสีขาวขณะที่ชายชราสวมเสื้อสีดำ แจ๊กเก็ตอาจเป็น a kuzsók, เสื้อคลุมแขนกุดทำจากหนังแกะและประดับด้วยเย็บปักถักร้อย แต่ผู้ชายยังใช้เสื้อคลุมหนังแกะที่เรียกว่า (Suba), เสื้อเคลือบ (Guba), ปักผ้าพันคอปัก (Cifra szűr), เสื้อขนสัตว์ (daróc) หนังหุ้มหนังยาวหรือประดับด้วยแว่นตาพิเศษ

จนกระทั่งถึงสมัยสงครามโลกครั้งที่ 1 ชายชาวฮังการีสวมผมยาวและคลุมศีรษะด้วยหมวกปีกกว้างหมวกว่ายน้ำหรือหมวกคลุมขนแน่น ในช่วงฤดูร้อนพวกเขาสวมหมวกฟาง ชายหนุ่มมักตกแต่งหมวกพิเศษในโอกาสด้วยลูกปัดริบบิ้นและช่อดอกไข่มุก gyöngyösbokrétaรองเท้าประกอบด้วยรองเท้าแตะ laced สวมใส่กับผ้าขนสัตว์ แข้ง ในฤดูหนาวและรองเท้าบูท

ผู้หญิง

สำหรับสตรีชุด Transylvanian แบบดั้งเดิมมักประกอบด้วยเสื้อกระโปรงกระโปรง (ในตอนแรกมีเพียงชุดแฟนซี) ผ้ากันเปื้อนเสื้อท่อนบนผ้าโพกศีรษะรองเท้าบูทหรือรองเท้าแตะ เสื้อหรือเสื้อมีการถักอย่างสวยงามบนแขนเสื้อ, ผ้าพันแขนและขอบเสื้อผู้หญิงตอนหน้าอก; เย็บปักถักร้อยยังใช้กับด้านล่างของยาวเสื้อลินิน ส่วนใหญ่ผู้หญิงฮังการีสวมเสื้อแบบสั้นซึ่งส่วนล่างไม่สามารถมองเห็นได้จากใต้กระโปรง คอและแขนเสื้อของเสื้อก็มักจะเสร็จสิ้นในการสั้น ๆ

กระโปรงแบบดั้งเดิมของฮังการีค่อนข้างกว้างและจีบ หลายศตวรรษที่ผ่านมาผู้หญิงสวมกระโปรงหนึ่งหรือหลายตัวโดยไม่มีกระโปรงอยู่ด้านบน แต่ต่อมามีการใช้กระโปรงปักสีขาวกับกระโปรง ทั้งสองถูกจีบอย่างฟุ่มเฟือยด้วยพับขนาดใหญ่ มีกระโปรงหลายแบบ แต่มีแนวโน้มที่จะค่อนข้างสั้น ในบางพื้นที่สีกระโปรงเป็นตัวแทนสถานภาพสมรสของหญิง: หญิงสวมกระโปรงสีแดงหญิงสาวสวมสีน้ำเงินและหญิงสูงอายุชอบกระโปรงสีดำ ถ้ากระโปรงถูกสวมใส่กับเสื้อท่อนบนหรือเสื้อกั๊กสีของทั้งสองรายการควรเหมือนกัน บางครั้งกระโปรงอาจมีสีสันสดใสมีลายเส้นสีแดงสีน้ำเงินสีดำและสีน้ำตาล เสื้อท่อนบนของผู้หญิงสามารถตกแต่งด้วยชุดเย็บปักถักร้อยและตัดแต่งขนสัตว์

ผ้ากันเปื้อนสวมใส่บนกระโปรงก็กว้างและมักจะจีบ หญิงสาวมักสวมผ้ากันเปื้อนสีขาวประดับด้วยลูกไม้ที่ชายเสื้อ ผู้หญิงวัยสูงอายุเลือกผ้ากันเปื้อนที่มีสีแตกต่างจากกระโปรง แต่ผ้ากันเปื้อนถูกสวมใส่เฉพาะกับกระโปรงบางชนิด บางคนไม่จำเป็นต้องใช้ผ้ากันเปื้อน

หูฟังแตกต่างกันไปตามอายุ หญิงไม่ได้คลุมศีรษะของพวกเขาเลือกที่จะถักเปียผมลงในถักเปียหนึ่งหรือสองอันและผูกไว้กับริบบิ้น ผู้หญิงสมรสผูกผมและสวมหมวกcsepesz) หรือผ้าขี้ริ้วด้านบน เสื้อกันหนาวของผู้หญิงมีเสื้อโค้ทขนสัตว์แขนกุดหรือหนังสัตว์หนังแกะชุดเสื้อคลุมสั้นหรือเสื้อผ้าผู้หญิงอบอุ่น

ผู้หญิงใส่รองเท้าแตะสำหรับใส่รองเท้าทำงานและรองเท้าหนังที่ตกแต่งด้วยเย็บปักถักร้อย รองเท้าบู๊ตมักจะแดงในขณะที่รองเท้าและรองเท้าทุกวันเป็นสีดำ